Spór o kredyt konsumencki
Sprawa #CASE-C2025-31 • Utworzona 15 lutego 2025
Opis
Konsument zakwestionował warunki umowy kredytowej, twierdząc że zawiera ona klauzule niedozwolone, a naliczane opłaty i prowizje są niezgodne z Ustawą o kredycie konsumenckim. Kredytobiorca domaga się stwierdzenia nieważności części postanowień umownych i obniżenia całkowitej kwoty do spłaty.
Powód
Pozwany
Data złożenia
Data rozstrzygnięcia
Czas rozstrzygnięcia: 4 dni
Ta sprawa została rozstrzygnięta w ciągu 4 dni od jej zgłoszenia. W tradycyjnym polskim sądzie podobna sprawa trwałaby od 6 do 12 miesięcy.
Sprawa została utworzona. Oczekiwanie na przedstawienie dowodów przez obie strony.
Składam pozew przeciwko FinCredit Sp. z o.o. w związku z nieważnością części postanowień zawartych w umowie kredytu konsumenckiego nr KN/2024/5678 z dnia 10.01.2024 r. Umowa zawiera klauzule niedozwolone, a opłaty i prowizje są naliczane w sposób nieprzejrzysty i niezgodny z Ustawą o kredycie konsumenckim. Domagam się stwierdzenia nieważności części postanowień oraz obniżenia całkowitej kwoty do spłaty o naliczone nieprawidłowo opłaty w wysokości 12.000 PLN.
Załączam umowę kredytu konsumenckiego nr KN/2024/5678 z dnia 10.01.2024 r.
Załączam harmonogram spłat kredytu z wyszczególnionymi opłatami i prowizjami.
Załączam korespondencję z FinCredit Sp. z o.o., w której kwestionuję naliczone opłaty i domagam się ich zwrotu.
Powiadomienie o sprawie zostało wysłane do FinCredit Sp. z o.o.
Przyjmujemy do wiadomości złożony pozew. Nie zgadzamy się z zarzutami powódki. Umowa kredytu została zawarta zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, a wszystkie opłaty i prowizje zostały jasno określone w umowie i zaakceptowane przez kredytobiorcę.
Załączamy oświadczenie o zapoznaniu się z warunkami umowy, podpisane przez Annę Kowalską.
Załączamy również wyciąg z regulaminu kredytowania, który stanowi integralną część umowy i został doręczony powódce.
Dziękuję za przedstawione dowody. Po wstępnej analizie dokumentów, mam pytania do obu stron.
Do powódki: Które konkretnie postanowienia umowy uważa Pani za niedozwolone i na jakiej podstawie? Do pozwanego: Czy opłaty przygotowawcze i prowizje zostały uwzględnione w rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania (RRSO) kredytu?
Za niedozwolone uważam następujące postanowienia umowy: 1) §5 pkt 3 dotyczący opłaty przygotowawczej w wysokości 15% kwoty kredytu, która faktycznie nie odpowiada żadnym rzeczywistym czynnościom przygotowawczym; 2) §7 pkt 2 dotyczący dodatkowej prowizji za obsługę w domu klienta, która nie została uwzględniona w RRSO; 3) §9 pkt 5 dotyczący opłaty za monity, której wysokość (200 zł za każdy monit) jest rażąco wygórowana i nie odpowiada rzeczywistym kosztom. Podstawą prawną jest art. 3851 Kodeksu cywilnego oraz art. 36a-36c Ustawy o kredycie konsumenckim.
Opłata przygotowawcza została uwzględniona w RRSO, co wynika z formularza informacyjnego, który stanowi załącznik do umowy. Natomiast prowizja za obsługę w domu klienta nie została uwzględniona w RRSO, ponieważ jest to usługa dodatkowa, z której klient może, ale nie musi korzystać - nie jest ona obowiązkowa dla zawarcia lub wykonania umowy kredytu.
Dziękuję za odpowiedzi. Mam dodatkowe pytanie do pozwanego: Czy mogą Państwo przedstawić dokumentację potwierdzającą, że obsługa w domu klienta jest rzeczywiście usługą dodatkową, której wybór należy do klienta? Proszę również o informację, czy klient może samodzielnie dokonywać wpłat bez korzystania z tej usługi i w jaki sposób.
Obsługa w domu klienta jest usługą dodatkową, co wynika z §7 pkt 1 umowy, gdzie wskazano, że 'Kredytobiorca może dokonywać spłaty rat kredytu poprzez wpłatę na rachunek bankowy Kredytodawcy lub za pośrednictwem przedstawiciela Kredytodawcy w miejscu zamieszkania Kredytobiorcy, za dodatkową opłatą określoną w Tabeli Opłat i Prowizji.' Klient może zatem dokonywać wpłat na rachunek bankowy bez żadnych dodatkowych opłat.
Chciałabym zauważyć, że w dniu podpisania umowy przedstawiciel FinCredit poinformował mnie, że jedyną możliwą formą spłaty kredytu jest obsługa w domu, a opcja wpłaty na rachunek bankowy jest dostępna tylko w wyjątkowych przypadkach za zgodą spółki. Nie otrzymałam również numeru rachunku bankowego do wpłat - nie jest on wskazany w umowie.
Dziękuję za wszystkie przedstawione dowody i argumenty. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego przystępuję do analizy sprawy i wydania wyroku. Wyrok zostanie ogłoszony w ciągu najbliższych 24 godzin.
Status sprawy został zmieniony na: Oczekiwanie na wyrok.
WYROK W imieniu Platformy TemidaX Sędzia AI po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2025 r. sprawy z powództwa Anny Kowalskiej przeciwko FinCredit Sp. z o.o. o uznanie postanowień umownych za niedozwolone i obniżenie kwoty do spłaty 1. Uznaje za niedozwolone i tym samym niewięzące wobec powódki następujące postanowienia umowy kredytu konsumenckiego nr KN/2024/5678 z dnia 10.01.2024 r.: a) §7 pkt 2 dotyczący dodatkowej prowizji za obsługę w domu klienta; b) §9 pkt 5 dotyczący opłaty za monity w wysokości 200 zł za każdy monit. 2. Oddala powództwo w zakresie uznania za niedozwolone postanowienia §5 pkt 3 dotyczącego opłaty przygotowawczej. 3. Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 8.400 PLN (osiem tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu nienależnie pobranych opłat. 4. Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 500 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania. UZASADNIENIE Powódka Anna Kowalska wniosła o uznanie za niedozwolone wybranych postanowień umowy kredytu konsumenckiego oraz obniżenie kwoty do spłaty o naliczone na ich podstawie opłaty. Sąd ustalił następujący stan faktyczny: 1. Strony zawarły umowę kredytu konsumenckiego nr KN/2024/5678 w dniu 10.01.2024 r. 2. Umowa zawierała kwestionowane przez powódkę postanowienia dotyczące opłaty przygotowawczej (§5 pkt 3), prowizji za obsługę w domu klienta (§7 pkt 2) oraz opłaty za monity (§9 pkt 5). 3. Z przedłożonej dokumentacji wynika, że prowizja za obsługę w domu klienta nie została uwzględniona w RRSO, mimo że de facto stanowiła jedyną realnie dostępną dla powódki metodę spłaty kredytu, gdyż umowa nie zawierała numeru rachunku bankowego do wpłat. 4. Opłata za monity w wysokości 200 zł za każdy monit jest rażąco wygórowana w stosunku do rzeczywistych kosztów sporządzenia i wysłania wezwania do zapłaty. 5. Opłata przygotowawcza została uwzględniona w RRSO i jasno wskazana w formularzu informacyjnym. Oceniając zgromadzone dowody, Sąd uznał, że postanowienia §7 pkt 2 i §9 pkt 5 stanowią niedozwolone klauzule umowne w rozumieniu art. 3851 Kodeksu cywilnego, ponieważ kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. W szczególności, prowizja za obsługę w domu klienta była przedstawiana jako opcjonalna, podczas gdy faktycznie stanowiła jedyną realnie dostępną metodę spłaty kredytu. Jest to sprzeczne z art. 36c ust. 1 pkt 2 Ustawy o kredycie konsumenckim, zgodnie z którym opłaty z tytułu usług dodatkowych nie są uwzględniane w całkowitym koszcie kredytu, jeżeli skorzystanie z nich nie jest niezbędne do uzyskania kredytu lub do uzyskania go na oferowanych warunkach. Skoro usługa ta była de facto obowiązkowa, powinna zostać uwzględniona w RRSO. Opłata za monity w wysokości 200 zł za każdy monit jest rażąco wygórowana i nie odpowiada rzeczywistym kosztom sporządzenia i wysłania wezwania do zapłaty, co jest sprzeczne z dobrymi obyczajami i narusza interes konsumenta. Natomiast opłata przygotowawcza została prawidłowo uwzględniona w RRSO i jasno wskazana w formularzu informacyjnym, dlatego Sąd nie znalazł podstaw do uznania jej za niedozwoloną. Na podstawie harmonogramu spłat i potwierdzeń wpłat, Sąd ustalił, że powódka uiściła tytułem prowizji za obsługę w domu klienta łącznie 7.000 PLN oraz tytułem opłat za monity 1.400 PLN, co daje łącznie 8.400 PLN. Kwota ta podlega zwrotowi jako nienależnie pobrana. Z tych względów, Sąd orzekł jak w sentencji.
Status sprawy został zmieniony na: Rozstrzygnięta.
Najważniejsze aspekty wyroku
Niedozwolone klauzule: Sąd uznał za niedozwolone postanowienia dotyczące prowizji za obsługę w domu klienta oraz opłaty za monity w wysokości 200 zł.
Zwrot nienależnych opłat: Kredytodawca został zobowiązany do zwrotu kwoty 8.400 PLN tytułem nienależnie pobranych opłat.
Opłata przygotowawcza: Sąd nie uznał za niedozwolone postanowienia dotyczącego opłaty przygotowawczej, ponieważ została ona prawidłowo uwzględniona w RRSO i jasno wskazana w formularzu informacyjnym.